Literaturoznawcze badania nad twórczością współczesnych autorek i autorów dotykających kategorii sacrum są wciąż istotnym składnikiem tematycznym wielu ujęć akademickich. Trudno się temu dziwić, kiedy wyraźnie widać zjawiska kryzysu światopoglądu religijnego w społeczeństwach tradycyjnych czy też istnienie różnych form postsekularyzmu. Dzisiejsze interpretacje kryptoteologii i aktów duchowości prywatnej ukazują, że w „płynnej” rzeczywistości kulturowej dyskusje o sacrum, religijności czy metafizyce stanowią ważką część dyskursu humanistycznego.

W przedkładanym tutaj tomie artykułów pojawia się hasło „sacro-pop”, które jest wywołaniem obecności metafizyki oraz duchowości w kulturze współczesnej (głównie w literaturze). Myślimy o nim w sposób neutralny, nie skazując cząstki „sacro” na obniżenie wartości ze względu na składnik „pop”. Najbardziej ogólnie rzecz ujmując, praca ma pokazać konteksty istnienia sakralności w otoczeniu fenomenów kultury popularnej i masowej. Ten typ kultury stanowi fakt, zjawisko
odczuwane powszechnie, zawłaszczające każdy atrakcyjny element człowieczej ekspresji, także wyrażanie sacrum czy konfesję religijną. Bez względu więc na to, czy zajmujemy się różnymi tradycjami chrześcijaństwa, religii Dalekiego Wschodu czy nurtami duchowości New Age, obok opisu świętości u filozofów, liderów duchowości czy u wielkich autorytetów moralnych, ciągle pojawia się kategoria świętości również w ujęciach nieortodoksyjnych, artystycznych, prywatnych i mocno subiektywnych. Poza ekspresjami wysublimowanymi i systemowymi istnieją formy schematyczne oraz jednorazowe, oprócz uniwersalistycznych – bardzo partykularne, wraz z wypowiedziami odpowiedzialnymi funkcjonują prowokacje i artystowskie gesty. Warto dziś mówić/pisać o tym w możliwie bezstronny sposób… (Fragment Wstępu)

Publikację można kupić pod poniższym linkiem:

https://wydawnictwo.apsl.edu.pl/filologia-polska/248-sacro-pop-wyrazanie-swietosci-w-kulturze-masowej.html